Πόσες φορές, εμείς οι ίδιοι ως γονείς, οι γιαγιάδες κι οι παππούδες ή άλλοι συγγενείς, ακόμα και οι δάσκαλοι, δεν έχουμε βάλει ταμπέλες στα παιδιά μας, εξαιτίας κάποιας συμπεριφοράς τους; ‘Είσαι χαζή’, ‘Είσαι ψεύτης’, ‘Είσαι τεμπέλα’, ‘Δεν θα τα καταφέρεις ποτέ’, ‘Θα σταματήσεις να κάνεις χαζομάρες;’ Κι αν ρωτήσουμε τους περισσότερους θα πουν, ‘Ελα, μωρέ δεν το εννοώ, το λέω από αγάπη…’ Πόση αγάπη υπάρχει, όμως, μέσα σε μια φράση που χαρακτηρίζει ένα παιδί ως χαζό, αναρωτιέμαι…
Όποια ταμπέλα κι αν κρεμάσουμε στο παιδί μας, εκείνο θα την υιοθετήσει και στη δική του αντίληψη θα προσπαθήσει να επιβεβαιώσει αυτό ακριβώς, την ταμπέλα που του φορτώσαμε. Όταν λέμε σε ένα παιδί ‘Είσαι άτακτος’, εκείνο με τη σειρά του θα αποδεχτεί το ‘ρόλο’ που του αναθέσαμε, μιας και εμπιστεύεται το γονιό, τη γιαγιά ή το δάσκαλο που του το είπε και θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να επιβεβαιώσει αυτή την ‘προφητεία’. Το να βάζουμε αρνητικές ταμπέλες στα παιδιά έχει σαν αποτέλεσμα να βοηθάμε στη χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθησή τους αλλά ταυτόχρονα είναι σαν να προκαθορίζουμε την πορεία τους στη ζωή, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια για την ανάπτυξη της δημιουργικότητας και των θετικών πλευρών του χαρακτήρα τους. Είναι σαν να τα εγκλωβίζουμε στη φυλακή της ταμπέλας, που τους φορτώσαμε στην πλάτη.
Όποια ταμπέλα κι αν κρεμάσουμε στο παιδί μας, εκείνο θα την υιοθετήσει και στη δική του αντίληψη θα προσπαθήσει να επιβεβαιώσει αυτό ακριβώς, την ταμπέλα που του φορτώσαμε. Όταν λέμε σε ένα παιδί ‘Είσαι άτακτος’, εκείνο με τη σειρά του θα αποδεχτεί το ‘ρόλο’ που του αναθέσαμε, μιας και εμπιστεύεται το γονιό, τη γιαγιά ή το δάσκαλο που του το είπε και θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να επιβεβαιώσει αυτή την ‘προφητεία’. Το να βάζουμε αρνητικές ταμπέλες στα παιδιά έχει σαν αποτέλεσμα να βοηθάμε στη χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθησή τους αλλά ταυτόχρονα είναι σαν να προκαθορίζουμε την πορεία τους στη ζωή, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια για την ανάπτυξη της δημιουργικότητας και των θετικών πλευρών του χαρακτήρα τους. Είναι σαν να τα εγκλωβίζουμε στη φυλακή της ταμπέλας, που τους φορτώσαμε στην πλάτη.