Ονήσιλος

     Δίπλα μου ήτανε ο Ονήσιλος
     βγαλμένος απ’ την ιστορία και το θρύλο
     ολοζώντανος.

     Αρχιλεβέντης βασιλιάς αυτός
     κρατούσε στο χέρι ό,τι του ΄χε απομείνει:
     ένα καύκαλο
     ―το δικό του κρανίο―
     γεμάτο μέλισσες.

     Δέκα χρόνια έστελλε τις μέλισσές του ο Ονήσιλος
     να μας κεντρίσουν
     να μας ξυπνήσουν
     να μας φέρουν ένα μήνυμα.

     Δέκα χιλιάδες μέλισσες έστειλε ο Ονήσιλος
     κι όλες ψοφήσανε απάνω στο παχύ μας δέρμα
     χωρίς τίποτα να νιώσουμε.

     Κι όταν το ποδοβολητό των βαρβάρων
     έφτασε στη Σαλαμίνα
     φρύαξε ο Ονήσιλος.
     Άλλο δεν άντεξε.
     Άρπαξε το καύκαλό του
     και το θρυμμάτισε απάνω στο κεφάλι μου.

     Κ’ έγυρα νεκρός.
     Άδοξος, άθλιος,
     καταραμένος απ’ τον Ονήσιλο.

Παντελής Μηχανικός