Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Όνειρο Μισό...

# ,
Ετικέτες

2 σχόλια:

  1. astronaftisΤρίτη, Απριλίου 19, 2011

    τι κρίμα να χάνεται ένας άνθρωπος από εγκληματική αμέλεια κάποιου άλλου. η σκέψη μου πρώτα πάει στους τραγικούς γονείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΔασκαλάκηςΤρίτη, Απριλίου 19, 2011

    ... βρήκαν όμως τη δύναμη και το κουράγιο (όπως θέλεις πες το) να κάνουν ότι μπορούν ώστε (αν είναι δυνατό) να μην βιώσουν άλλοι γονείς αυτό που βίωσαν αυτοί! Αυτό είναι το μεγαλείο της ψυχής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)