Δυο κοπελάκια...Τα Χριστούγεννα!!!

Ποίημα του Σπ.Πανηγυράκη απ' το cd του βιβλίου "ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ ΚΟΣΜΟΙ"- Εκδόσεις Εν Ηχω
Μουσική: Ηλίας Χορευτάκης
Απαγγελία: Νίκος Τζιρτζιλάκης

★Λεωνίδας Μπαλάφας★ Πυροσβεστήρας

Υπάρχει Άγιος Βασίλης;

Πόσες φορές αλήθεια βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την τρομερή αυτή ερώτηση; Πόσες φορές αντικρίσαμε τη στιγμή εκείνη δυο ορθάνοιχτα μάτια που γεμάτα ανυπομονησία περιμένουν μια απάντηση; Που κρέμονται από τα χείλη σου λες και η τύχη ολόκληρου του σύμπαντος εξαρτάται από τα λόγια σου;

Και πριν προλάβεις να ανοίξεις το στόμα σου πάντα πετάγονται άλλα παιδιά και φωνάζουν όλο απογοήτευση και πίκρα πως δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης και πως τα δώρα τα φέρνει η μαμά και ο μπαμπάς.

Ο μέρμηγκας (τραγούδια του δρόμου)

Στίχοι:   Μάνος Λοΐζος 
Μουσική:   Μάνος Λοΐζος


Ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ το χέρι
Είμαι λέει ο πιο σοφός σ’ ολόκληρο τ’ ασκέρι

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο πολεμάμε,
εν δυο δεν πεινάμε

Τα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μυρμήγκι
όμως πρόσεχε καλά τ’ ωραίο σου λαρύγγι

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο πολεμάμε,
εν δυο μα πεινάμε

Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν’ αλλάξει
πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο μα πεινάμε,
εν δυο θα σε φάμε!

"Στόχος του εκπαιδευτικού μας συστήματος δεν πρέπει να είναι τόσο η μετάδοση γνώσεων, όσο η καλλιέργεια της δημιουργικότητας και της φαντασίας του παιδιού"

Ευγένιος Τριβιζάς

Ευγένιος Τριβιζάς: Let's imagine...

25 χρόνια από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

25 χρόνια από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου: Το πιο ισχυρό σύμβολο του ψυχρού πολέμου είναι ορατό ακόμα από το Διάστημα 

Ηταν 9 Νοεμβρίου του 1989 όταν το τείχος του Βερολίνου, που χώριζε την Γερμανία σε Δυτική και Ανατολική για 28 χρόνια, έπεφτε υπό τις ιαχές, τους πανηγυρισμούς και τα δάκρυα χιλιάδων ανθρώπων που έβλεπαν τη χώρα τους να ενώνεται ξανά.

Το «Τείχος της ντροπής» ήταν το πιο ισχυρό σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου και αποτελούσε το σημείο διχοτόμησης της Γερμανίας, αλλά και όλης της ηπείρου σε καπιταλιστική και κομμουνιστική.

Τους τελευταίους μήνες του 1989 η Σοβιετική Ενωση και όλα τα κομμουνιστικά καθεστώτα παρέπαιαν με τις ηγεσίες τους να δείχνουν ανήμπορες να αντιστρέψουν την κατάσταση. Στη Γερμανία ήδη από τις 4 Νοέμβρη πλήθος κόσμου συγκεντρωνόταν κάθε βράδυ στο Τείχος σύμβολο της διχοτόμησης της ηπείρου απαιτώντας την κατεδάφισή του.

Στις 9 του μήνα ξεκινά η κατεδάφιση του Τείχους με χιλιάδες πολιτών να βρίσκονται και στις δύο πλευρές, να πανηγυρίζουν, να κλαίνε και να αγκαλιάζονται σφραγίζοντας με τρόπο εμβληματικό μία από τις πιο σημαντικές στιγμές στη σύγχρονη ευρωπαϊκή Ιστορία.

Πόσο κακό κάνουμε στα παιδιά όταν τους φωνάζουμε;

Πάντα δίνω αξία στα γράμματα που μου γράφουν τα παιδιά μου, ακόμα κι αν πρόκειται για δυο λέξεις πάνω σε μια χαρτοπετσέτα. Όμως το ποίημα που μου έγραψε η 9 ετών κόρη μου, με αφορμή την Γιορτή της Μητέρας είχε ιδιαίτερη σημασία για εμένα. Από τον πρώτο κιόλας στίχο τα μάτια μου πλημμύρισαν δάκρυα: «Το σημαντικότερο που έχει η μαμά μου είναι ότι είναι πάντα εκεί για εμένα, ακόμα και όταν δημιουργώ προβλήματα». Βλέπετε... δεν ήταν πάντα έτσι τα πράγματα.

Την περίοδο που η ζωή μου βρισκόταν σε μία έξαλλη κατάσταση, ξεκίνησα να έχω μία συμπεριφορά, η οποία διέφερε πολύ από το πώς συνήθιζα να φέρομαι μέχρι τότε. Άρχισα να φωνάζω. Δεν γινόταν συχνά, αλλά ήταν πολύ έντονο –σαν ένα παραγεμισμένο μπαλόνι που ξαφνικά σκάει και κάνει όποιον είναι παρών να πανικοβάλλεται από τρόμο.

Τι μου είχαν κάνει τα τότε τριών και έξι ετών παιδιά μου και είχα χάσει το μυαλό μου; Ήταν ότι μια ζωή αργούσαμε να φύγουμε από το σπίτι γιατί ήθελαν να κουβαλούν μαζί όλα τους τα παιχνίδια; Ήταν ότι άδειαζαν κάθε πρωί όλο το κουτί των δημητριακών μέσα στο μπολ με το γάλα (και στο πάτωμα); Ήταν ότι μου έσπασαν δύο φορές τα γυαλιά της μυωπίας μου (ενώ τους είχα πει να μην τα πειράζουν); Ήταν ότι αρνούνταν να κοιμηθούν, ιδιαίτερα τα βράδια που ήμουν πραγματικά εξαντλημένη; Ήταν ότι τσακώνονταν μεταξύ τους για γελοία πράγματα, όπως το ποιος θα βγει πρώτος από το αυτοκίνητο ή ποιος θα πάρει τη μεγαλύτερη μπάλα παγωτού;

Να δίνεις...

Ο πλούτος δεν έχει να κάνει με το πόσα έχεις αλλά με το πόσα δίνεις. Επειδή η αγάπη, η ανθρωπιά και η ευγνωμοσύνη όσο περισσότερο διαιρούνται, τόσο περισσότερο αυξάνονται!

«Άχρηστος εγώ»;

Το γράμμα ενός μαθητή της Στ’ δημοτικού που πρέπει όλοι να διαβάσουν!

 

«Ξημέρωσε. Νυστάζω. Δεν χόρτασα ύπνο. Ακούω τη φωνή της μαμάς. Τι θα κάνω τώρα; Θέλει να με βάλει να ξαναγράψω αυτή τη ρημάδα την ορθογραφία. Αφού όσες φορές και να τη γράψω, πάλι λάθη θα κάνω. Είμαι ένας μπουμπούνας. Το ‘πε κι ο μπαμπάς. Τίποτα δεν θα καταφέρω. Πάλι μαλώσανε χθες. Η μαμά τού είπε να είναι πιο προσεκτικός κι εκείνος είπε πως αυτή φταίει για όλα. Ολο μαλώνουν τελευταία. Δεν θέλω να μαλώνουν και για μένα.

Αμάν κι αυτή η μαμά! Πού τη βρίσκει τέτοια όρεξη πρωί πρωί; Κάθε μέρα με βασανίζει. Χθες της είπα ότι δεν την αγαπάω. Δεν είναι αλήθεια. Την αγαπάω, αλλά ήθελα να την πονέσω. Ξέρω ότι αυτό τη θυμώνει.

Κάντε τους να σας λατρέψουν!

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του τέλειου δασκάλου; Δεν έχω ιδέα! Μπορώ όμως να πω με σιγουριά (ακόμα και με την ελάχιστη εμπειρία που έχω!) πως με λίγα απλά πραγματάκια θα κερδίσετε γρήγορα τη συμπάθεια αλλά και τον σεβασμό των παιδιών σας και θα χτίσετε γερές βάσεις επικοινωνίας μαζί τους. Αποθηκεύστε τα για τον Σεπτέμβρη!

Μη φωνάζετε στους μαθητές σας. Τουλάχιστον όχι συχνά. Δεν είναι κουφοί και σίγουρα δεν είναι στις προθέσεις σας να τους κουφάνετε. Προσπαθήστε να υψώνετε τη φωνή σας όταν πραγματικά χρειάζεται, διαφορετικά θα είστε ο υστερικός που ουρλιάζει συνεχώς και μόνο αυστηρός δε θα φαίνεστε.

Γελάστε μαζί τους όταν ειπωθεί κάτι αστείο στην τάξη. Επιστρατεύστε όλο σας το χιούμορ. «Πειράξτε» ακόμα κι εσείς κάποιον από τους μαθητές σας (εννοείται φυσικά πως θα είναι κάποιος που “σηκώνει” κάτι τέτοιο και θα γελάσει με το αστείο σας!). Έτσι θα είναι πιο εύκολο για εσάς να οριοθετείτε την κατάσταση και να τους επαναφέρετε σύντομα σε τάξη.

Αποφύγετε όσο μπορείτε την εντολή «Μη», δεν υπάρχει χειρότερο για τα αυτιά τους και γενικά οι απαγορεύσεις βγάζουν αρνητική ενέργεια! Αντί να πείτε «Μη μιλάτε» προτιμήστε το «Με παρακολουθείτε;» ή «Προσέξτε αυτό που λέω, είναι σημαντικό».

«Εκλεκτική» ή «επιλεκτική» αλαλία

Ο όρος «εκλεκτική» ή «επιλεκτική» αλαλία αναφέρεται σε απουσία λόγου που παρουσιάζει το παιδί σε επιλεγμένα περιβάλλοντα και καταστάσεις, ενώ κανονικά δεν παρουσιάζει καμία γλωσσική διαταραχή.

 

Καθοριστικός παράγοντας στην απάλειψη της αλαλίας είναι δημιουργικότητα και η πρωτοβουλία των γονέων.

Ο γονιός είναι απαραίτητο να δώσει στο παιδί την αίσθηση ότι γίνεται αποδεκτό: (Οι γονείς μπορούν, όπου αναφέρεται στους κανόνες «σιωπηλό παιδί», να  αντικαταστήσουν τη φράση με το όνομά του δικού τους παιδιού. Μπορούν ακόμη να εφαρμόζουν κάθε μέρα μόνο έναν κανόνα αρχίζοντας από τον πρώτο και όταν φτάσουν στον τελευταίο να αρχίσουν πάλι από την αρχή).

25 ερωτήσεις για να μάθετε από τα παιδιά "τι γίνεται" στο σχολείο!

"Πώς πήγε το σχολείο σήμερα;"
"Καλά."

"Πώς πήγε το σχολείο σήμερα;"
"Καλά."
"Πες και κάτι ακόμη βρε παιδάκι μου!"
"Ε, τι άλλο να σου πω, καλά." "Μια χαρά."

Σας φαίνεται γνώριμος αυτός ο διάλογος; 

 
Αν όχι, είστε από τους "τυχερούς". Πολλά είναι τα παιδιά που με το γυρίζουν σπίτι αναμεταδίδουν με λεπτομέρειες όλη την ημέρα τους.

Αν κάτι σας θυμίζει όμως τότε προφανώς τα παιδιά σας είναι στην κατηγορία εκείνων που θεωρούν το σχολείο προσωπική τους υπόθεση και δε μοιράζονται λεπτομέρειες, ή απλά ο τρόπος που πέφτει αυτή η ερώτηση είναι τόσο γενικός και αόριστος που πραγματικά δεν έχουν τι να πουν, ενώ κατά τα άλλα θα ήταν πρόθυμα!

Η blogger Liz Evans, εκπαιδευτικός η ίδια, ήρθε αντιμέτωπη αρκετές φορές με τις μονολεκτικές, άδειες απαντήσεις "καλά", "μια χαρά" και άλλες παρόμοιες και αποφάσισε να κάνει μια λίστα πρωτότυπων και απρόσμενων ερωτήσεων που θα δελέαζαν τα παιδιά της να απαντήσουν.

Έτσι, εκείνα θα το έβρισκαν διασκεδαστικό, θα της μετέφεραν πληροφορίες χωρίς να εχουν την αίσθηση ότι δίνουν αναφορά κι εκείνη σίγουρα θα γινόταν πιο ευχάριστη απέναντί τους.

Συγχρόνως θα μάθαινε και όλα όσα θα ήθελε τόσο για την καθημερινότητά τους όσο όμως και για τον τρόπο που σκέφτονται και πράττουν τα παιδιά της όταν εκείνη δε θα ήταν παρούσα - ποιος ξέρει, ίσως και πολλά παραπάνω!

Δείτε τη λίστα!

Management is...

Management is about People!

Tom DeMarco, The Deadline (A novel about Project Management),

Dorset House, 1997

Book Review

Κάντε Το Linux Μέρος Της Σχολικής Εκπαίδευσης!

 

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο θέμα Ελεύθερου και Ανοιχτού Λογισμικού/Linux στην Παιδεία και δεν θα σταματήσουμε να το κάνουμε, καθώς γνωρίζουμε καλά πως το οsarena το διαβάζουν και άνθρωποι οι οποίοι είναι μέσα στα πράγματα και μπορούν να επηρεάσουν καταστάσεις:

Το Linux καθεαυτό, υπάρχει εδώ και μια εικοσαετία, μα οι ρίζες του είναι ακόμα πιο πίσω. Τόσο, που προηγούνται από την ανάπτυξη των MS Windows και OSX της Apple που αρχίσανε στα γκαράζ των Gates και Jobs.

Το Linux, ο πυρήνας του, αναπτύσσεται εδώ και είκοσι χρόνια και χρηματοδοτείται από ονόματα κολοσσούς και όχι τυχαία. Δεν είναι αγαθοεργά σωματεία οι διάφορες κατασκευάστριες και άλλες εταιρείες, ώστε να κάνουν δωρεές υπέρ του Tux.

Πληρώνουν επειδή το έχουν ανάγκη, το θέλουν και το χρειάζονται.

10 πράγματα που τα παιδιά θα θυμούνται ΠΑΝΤΑ!

Μοιράζομαι μαζί σας σήμερα 10 πράγματα που δε θα ξεχάσω ποτέ!

Η παιδική μου ηλικία είναι γεμάτη απο εκατομμύρια γλυκές αναμνήσεις, περιβαλλόμενη από οικογένεια, φίλους και ανθρώπους που είχαν κατανοήσει τι είναι η αγάπη. 

Είναι απίστευτο το ότι τα περισσότερα πράγματα που θυμάμαι απο την παιδική μου ηλικία με κάνουν να είμαι χαρούμενη και χαμογελαστή, παρόλο που είχαμε πολύ λίγα χρήματα, πολλά άδεια στομάχια και πολλούς λόγους για να προσευχόμαστε για βοήθεια.

Είχα μια υπέροχη παιδική ηλικία όχι για τα πράγματα που είχαμε μα 

επειδή είχαμε ο ένας τον άλλον!

Αυτό το άρθρο γράφτηκε για να βοηθήσει να δημιουργηθούν γλυκές αναμνήσεις, που τα παιδιά μας θα θυμούνται ΠΑΝΤΑ!

 

1. Διαβάστε τους!

                                                      

"οι σελίδες ενός βιβλίου, είναι ένα υπέροχο μέρος για να βρίσκεσαι"   via

 

 

Είναι υπέροχο να διαβάζεις ΜΕ ένα παιδί, αλλά είναι μαγικό να διαβάζεις ΣΕ ένα παιδί!

Τα βιβλία δημιουργούν έναν κόσμο που οποισδήποτε τα διαβάζει γίνεται κομμάτι του.

Χωρίς να έχει σημασία η ηλικία του παιδιού, διάβασέ του, διάβασέ της, διάβασε μαζί τους!

 

Ας δώσουμε την ευκαιρία στα παιδιά μας να μεγαλώσουν λέγοντας:

"Οι γονείς μου, μου διάβαζαν πάντα!"

 

Αυτοί που έχουν λιγότερα...δίνουν περισσότερα!

"We make a living by what we get,

by we make a life by what we give!"

Θετική σκέψη και δράση!

«Ο άνθρωπος είναι το προϊόν των σκέψεών του. Αυτό που σκέφτεται, αυτό γίνεται και ο ίδιος». Mahatma Gandhi

Έχουμε κατακλυστεί από άρθρα και σεμινάρια θετικής σκέψης. Όπως σε όλους τους τομείς, κάποια προέρχονται από σοβαρούς επαγγελματίες, κάποια από αεριτζήδες που δράττονται της κρίσης. Ας ξεχωρίσουμε για λίγο όμως το ποιος μιλάει από το τι λέει, γιατί αυτό που λέει μπορεί να έχει κάτι να μας πει.

Η θετική σκέψη δίνει ώθηση και δύναμη να κυνηγήσουμε όσα θέλουμε. Παράλληλα όμως είναι απαραίτητο να συνοδεύεται από κινητοποίηση και δράση. Όταν σκεφτόμαστε ότι δεν θα τα καταφέρουμε, συνήθως έτσι συμβαίνει κιόλας λόγω της αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Ο μηχανισμός απλός: με την αρνητική μας διάθεση αγχωνόμαστε, δεν δρούμε στρατηγικά και νηφάλια, πέφτουμε σε αστοχίες και τελικά -ως δια μαγείας- ναι, δεν τα καταφέρνουμε.

Τρεις είναι οι παραπλανητικοί άξονες γύρω από τους οποίους χτίζονται συνήθως οι αρνητικές σκέψεις:

- «Όλα συμβαίνουν σε μένα!»

- «Όλα είναι χάλια!»

- «Μια ζωή έτσι θα 'ναι...»

Δάσκαλοι...

Η αποδοχή δεν είναι χατίρι προς τη διαφορετικότητα αλλά ένα δώρο προς τον εαυτό μας

Στην ιστοσελίδα autismspeaks.org, δημοσιεύτηκε πρόσφατα ως είδηση ότι ένα ζευγάρι στη Νέα Υόρκη καταχώρησε αγωγή εναντίον νηπιαγωγείου που δεν αποδέχθηκε το τρίχρονο παιδάκι τους για φοίτηση, επειδή είχε λάβει διάγνωση αυτισμού.  Η μητέρα θεώρησε ότι η απόρριψη (γιατί για απόρριψη πρόκειται) αποτελεί διάκριση που δεν μπορεί να παραμείνει ατιμώρητη.  Περαιτέρω, η διάκριση αυτή βασίστηκε σε μια απλή διάγνωση αυτισμού, και όχι στα σημεία, αφού οι υπεύθυνοι του σχολείου δεν είχαν καν γνωρίσει το παιδί.

Η θέση των εκπαιδευτικών ήταν ότι το σχολείο ‘δεν θα ταίριαζε στο παιδί της, θα ήταν πολύ αυστηρό για αυτόν’.

Το έναυσμα για να πω τη δική μου ιστορία, και να συγκρίνω ταυτόχρονα και τις αντίστοιχες συμπεριφορές των ιδιωτικών σχολείων στην Κύπρο, ήταν ακριβώς η πιο πάνω θέση των υπευθύνων του σχολείου στην Tribeca.  «Το σχολείο δεν είναι κατάλληλο για το παιδί σας».  Δεν θα τολμήσουν ποτέ να πουν στο γονιό, «Δεν θέλουμε το παιδί σας/ θα δυσκολευτούμε να το χειριστούμε / δεν το έχουμε ανάγκη, αφού έχουμε πολλά άλλα κανονικά παιδιά που πληρώνουν / έχουμε μάθει στα εύκολα».  Απορρίπτουν το παιδί, και η ειρωνεία είναι ότι σε μια ολοφάνερη προσπάθεια απενοχοποίησης τους, ισχυρίζονται ότι φταίει το ίδιο το σχολείο γιατί «δεν ταιριάζει» στο παιδί, αποφεύγοντας με ειλικρίνεια να πουν στο γονιό κατάμουτρα «το σακατεμένο παιδί σου δεν κάνει για το σχολείο μας».

Δεν γνωρίζω τι προβλέπει ο νόμος «Αmericans with Disabilities Act»  στο οποίο οι γονείς από τη Νέα Υόρκη βασίζουν την υπόθεση τους.  Γνωρίζω ότι στην Κύπρο δεν υπάρχει καμία βάση για αγωγή όταν ιδιωτικό σχολείο απορρίπτει την εισδοχή για οποιοδήποτε λόγο.

Το γράμμα [Μουσική]

Σωκράτης Μάλαμας [13/03/2014]

O Σωκράτης Μάλαμας φιλοξενήθηκε στο στούντιο του NovaΣΠΟΡ FM 94.6 και παρέα με τους Μπάμπη Χριστόγλου και Μιχάλη Λεάνη, μίλησε για την καριέρα του, τραγούδησε και απάντησε ερωτήσεις που δέχθηκε και από τους ακροατές σε μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης.

Σχολείο...

Επιθετική συμπεριφορά αποκτούν τα παιδιά που παίζουν βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια

Νέα Υόρκη

Τα παιδιά που παίζουν βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια ενδεχομένως να κάνουν περισσότερες επιθετικές σκέψεις, γεγονός που μπορεί να ενισχύσει την επιθετική συμπεριφορά, σύμφωνα με νέα έρευνα που έγινε στην Σιγκαπούρη. Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου JAMA Pediatrics, τα παιδιά 8-17 ετών που έπαιζαν πολλά βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια παρουσιάσα αύξηση της επιθετικής συμπεριφοράς τους, τρία χρόνια μετά, συγκριτικά με την αρχή της μελέτης.

Εν τω μεταξύ, τα παιδιά που μείωσαν τον χρόνο που έπαιζαν βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια, εμφάνισαν ομοίως μείωση της επιθετικότητάς τους.

Οι μάσκες πέφτουν...

"Κανείς δεν πρέπει να αφήνει μια παιδική ψυχή να ματώνει φορώντας τη μάσκα της αδιαφορίας".

Μια ταινία μικρού μήκους με θέμα το σχολικό εκφοβισμό. Δημιουργήθηκε από τους μαθητές του 2ου Δημοτικού Σχολείου Παραλίας Πατρών και τον δάσκαλο Στάθη Ντούκα. Αγγλικοί υπότιτλοι: Θεόφραστος Τσακίρης.

Γλωσσολαλιά - Παντελής Θαλασσινός

Στίχοι: Σοφία Αθανασιάδου
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός (Από άλλα περιβόλια)

Η γλώσσα που μου δώσατε μελώδισε στο στόμα,
ροδόσταμο που άνθισε στο πατρικό μου χώμα,
θαλασσινή η αύρα της, βουνίσια η πνοή της,
τον κόσμο όλο γύρισε, αλάργεψ' η φωνή της.

1η Απριλίου 1955

Στίχοι: Ευαγόρας Παλληκαρίδης
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Δισκος:Των Αθανάτων
Κυκλοφορία: 1994

Των αθανάτων το κρασί
το 'βρετε σεις και πίνετε
ζωή για σας ο θάνατος
κι αθάνατοι θα μείνετε

Κλάσματα

Ένας καλός τρόπος για να εξηγήσετε στα παιδιά τους κλασματικούς αριθμούς:

Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία [Α. Κάλβος]

Στις τρεις πρώτες στροφές από την ωδή «Εις Σάμον», που εντάσσεται στα Λυρικά, συλλογή δέκα πατριωτικών ωδών, την οποία ο Ανδρέας Κάλβος εξέδωσε στο Παρίσι το 1826, κυριαρχεί πνεύμα ελευθεροφροσύνης και διακρίνονται τα συστατικά γνωρίσματα της καλβικής ποίησης (ηρωική θεματολογία, υψηλός τόνος και ήθος, παραβολική χρήση του αρχαίου ελληνικού μύθου).

α'

Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι. Θέλει αρετήν και τόλμην               η ελευθερία.

β'

Αυτή (και ο μύθος κρύπτει νουν αληθείας) επτέρωσε τον Ίκαρον· και αν έπεσεν ο πτερωθείς κ' επνίγη            θαλασσωμένος·

γ'

Αφ' υψηλά όμως έπεσε, και απέθανεν ελεύθερος. Αν γένης σφάγιον άτιμον ενός τυράννου, νόμιζε        φρικτόν τον τάφον.

Ανδρέας Κάλβος, Ωδαί, Ίκαρος

Πηγή

Κρικέλια...

«Ἡ γῆς δὲν ἔχει κρικέλια
γιὰ νὰ τὴν πάρουν στὸν ὦμο καὶ νὰ φύγουν
μήτε μποροῦν, ὅσο κι ἂν εἶναι διψασμένοι
νὰ γλυκάνουν τὸ πέλαγο μὲ νερὸ μισὸ δράμι.

Καὶ τοῦτα τὰ κορμιὰ
πλασμένα ἀπὸ ἕνα χῶμα ποὺ δὲν ξέρουν,
ἔχουν ψυχές.
 
Μαζεύουν σύνεργα γιὰ νὰ τὶς ἀλλάξουν,
δὲ θὰ μπορέσουν- μόνο θὰ τὶς ξεκάμουν
ἂν ξεγίνουνται οἱ ψυχές.
 
Δὲν ἀργεῖ νὰ καρπίσει τ᾿ ἀστάχυ
δὲ χρειάζεται μακρὺ καιρὸ
γιὰ νὰ φουσκώσει τῆς πίκρας τὸ προζύμι,
δὲ χρειάζεται μακρὺ καιρὸ
τὸ κακὸ γιὰ νὰ σηκώσει τὸ κεφάλι,
κι ὁ ἄρρωστος νοῦς ποὺ ἀδειάζει
δὲ χρειάζεται μακρὺ καιρὸ
γιὰ νὰ γεμίσει μὲ τὴν τρέλα,
νῆσος τίς ἐστι... ».

Απόσπασμα από το ποίημα Σαλαμίνα τῆς Κύπρος (1953) του Γιώργου Σεφέρη

Προφήτης Ηλίας (923μ.) - Πλάτανος Κισσάμου, Χανιά (φωτογραφία Δασκαλάκης)

Ιn IT, things change fast...

Μεγάλη Αλήθεια...

Ιn IT, things change fast. And if you fail to change with them

you might feel yourself becoming increasingly irrelevant.

Ευαγόρας Παλλικαρίδης: ο ήρωας και ο ποιητής

"Στην ηλικία τούτη τίποτα συνήθως δεν προλαβαίνει να κατασταλάξει μέσα στην ψυχή του ανθρώπου...τα πάντα είναι μεταβλητά...Εκτός από τον ένα βαθύ και απαρασάλευτο μεγάλο παλμό και πόθο για την Ελλάδα, που δονούσε κια κινούσε όλα τάλλα" [Γ. Χατζηηκωστής, 1995, Ευαγόρας Παλλικαρίδης ο ήρωας και ο ποιητής, Λευκωσία, εκδόσεις Επιφανίου]

Ρώτησε τα μάτια που δακρύζουν

κάποιαν αλήθεια να σου πουν

κλαίνει πικρά σαν σ' αντικρύζουν

γιατί μπορεί να σ΄αγαπούν

....

Την Ελλάδα αγαπώ, αλλά και σένα

μ' έναν έρωτα μεγάλο αληθινό

τα γαλάζια σου τα μάτια τα θλιμμένα

τον καθάριο της θυμίζουν ουρανό

* στο ποίημα αυτό ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης χρησιμοποίησε στίχους τους Κώστα Κοφινιώτη από το τραγούδι "Δύο Αγάπες" (πρώτη εκτέλεση από τη Σοφία Βέμπο)

Πόσο μεγάλη είναι η συναισθηματική σας νοημοσύνη...

Ο δείκτης συναισθηματικής νοημοσύνης μας (Emotional Intelligence), ή αλλιώς EQ, καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε τα συναισθήματα, τόσο τα δικά μας, όσο και των άλλων και μπορεί να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στον καθορισμό της ευτυχίας και της επιτυχίας μας.

Πώς όμως μπορούμε να ελέγξουμε το επίπεδο της συναισθηματικής μας νοημοσύνης; Οπως εξηγεί ο Ντάνιελ Γκολμαν, ψυχολόγος και συγγραφέας της μελέτης «Focus: The Hidden Driver of Excellence», μιλώντας στο Huffington Post, υπάρχουν 13 στοιχεία που σηματοδοτούν ότι ορισμένα άτομα έχουν υψηλό EQ

1. Είναι περίεργοι να γνωρίσουν ανθρώπους που δε ξέρουν
Αυτό δείχνει ότι το άτομο έχει έναν ορισμένο βαθμό ενσυναίσθησης, ένα από τα κύρια συστατικά της συναισθηματικής νοημοσύνης. Τα Ατομα με Υψηλή Ενσυναίσθηση (HEPS) - εκείνοι που είναι εξαιρετικά προσαρμοσμένα στις ανάγκες και τα συναισθήματα των άλλων, και να ενεργούν με τρόπο που να είναι ευαίσθητοι στις ανάγκες αυτές - έχουν ένα σημαντικό κοινό χαρακτηριστικό: Είναι πολύ περίεργος για τους ξένους και πραγματικά ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για τους άλλους

2. Είναι γεννημένοι ηγέτες
Σύμφωνα με τον Γκολμαν, οι εξαιρετικοί ηγέτες συχνά έχουν ένα πράγμα από κοινού. Εκτός από τις παραδοσιακές απαιτήσεις για την επιτυχία, διαθέτουν μοναδικό ταλέντο, ισχυρή ηθική εργασίας και φιλοδοξία, στοιχεία που σηματοδοτούν υψηλό βαθμό συναισθηματικής νοημοσύνης.

Τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή δεν είναι... πράγματα!

Ο Σταυραετός του Μαχαιρά (3 Μαρτίου 1957)

“Εκείνο το Όχι δεν το επανέλαβε η ηχώ,

ήταν πολύ βαρύ για να το μεταφέρει”

Κώστας Μόντης

"Προσέξετε βρε. Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η μοίρα του καθενός μας. Είτε ζήσουμε είτε πεθάνουμε ένα θα είναι το έπαθλο του αγώνα μας για νεκρούς και ζώντας. Η Κύπρος να γίνει Ελληνική και να ζήσει ελεύθερη και ευτυχισμένη. Όσοι δε επιζήσουν να μην επιδιώξουν ανταμοιβές και αξιώματα γιατί οι υπηρεσίες προς την πατρίδα ποτέ δεν εξαργυρώνονται"

Τάδε έφη... Γρηγόρης Αυξεντίου

Ασφάλεια στο Διαδίκτυο - Που είναι ο Μήτσος;

Πριγκιπέσα [Μουσική]

Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας

Η πλάνη των καλών βαθμών – Τι είναι τελικά αυτό που αξιολογούν;

parentshelp.gr

Για τα παιδιά το σχολείο είναι κάτι παραπάνω από αυτό που ίσως νομίζουμε εμείς οι μεγάλοι – είναι το σημείο αναφοράς τους. Το σχολείο για τα παιδιά είναι το δεύτερο κοινωνικό περιβάλλον που καλούνται να ενταχθούν μετά από αυτό της οικογένειας. Σε πολύ μεγάλο βαθμό, η εικόνα που έχουν τα παιδιά για τον εαυτό τους εξαρτάται από το σχολείο, το οποίο συνδέεται στενά με τους βαθμούς. Τα παιδιά τις περισσότερες φορές πιστεύουν ότι η νοημοσύνη τους και η αξία τους ισοδυναμεί με τους βαθμούς τους – οι οποίοι είτε απεικονίζονται στα τετράδια με μπράβο, πολύ καλά και καμιά φορά με άλλου είδους παρατηρήσεις και σχόλια (πρόσεχε τα γράμματά σου, γιατί δεν διάβασες; γιατί τόσα λάθη;), ή με τους βαθμούς στους ελέγχους. Στην ελληνική πραγματικότητα, το σχολείο παραπέμπει σχεδόν αυτόματα στους βαθμούς, και αυτό γιατί η αξιολόγηση των μαθητών έχει αποκτήσει ένα ιδιαίτερα κοινωνικό περιεχόμενο. 

Μην βάζουμε ταμπέλες στα παιδιά

Πόσες φορές, εμείς οι ίδιοι ως γονείς, οι γιαγιάδες κι οι παππούδες ή άλλοι συγγενείς, ακόμα και οι δάσκαλοι, δεν έχουμε βάλει ταμπέλες στα παιδιά μας, εξαιτίας κάποιας συμπεριφοράς τους; ‘Είσαι χαζή’, ‘Είσαι ψεύτης’, ‘Είσαι τεμπέλα’, ‘Δεν θα τα καταφέρεις ποτέ’, ‘Θα σταματήσεις να κάνεις χαζομάρες;’ Κι αν ρωτήσουμε τους περισσότερους θα πουν, ‘Ελα, μωρέ δεν το εννοώ, το λέω από αγάπη…’ Πόση αγάπη υπάρχει, όμως, μέσα σε μια φράση που χαρακτηρίζει ένα παιδί ως χαζό, αναρωτιέμαι…

Όποια ταμπέλα κι αν κρεμάσουμε στο παιδί μας, εκείνο θα την υιοθετήσει και στη δική του αντίληψη θα προσπαθήσει να επιβεβαιώσει αυτό ακριβώς, την ταμπέλα που του φορτώσαμε. Όταν λέμε σε ένα παιδί ‘Είσαι άτακτος’, εκείνο με τη σειρά του θα αποδεχτεί το ‘ρόλο’ που του αναθέσαμε, μιας και εμπιστεύεται το γονιό, τη γιαγιά ή το δάσκαλο που του το είπε και θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να επιβεβαιώσει αυτή την ‘προφητεία’. Το να βάζουμε αρνητικές ταμπέλες στα παιδιά έχει σαν αποτέλεσμα να βοηθάμε στη χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθησή τους αλλά ταυτόχρονα είναι σαν να προκαθορίζουμε την πορεία τους στη ζωή, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια για την ανάπτυξη της δημιουργικότητας και των θετικών πλευρών του χαρακτήρα τους. Είναι σαν να τα εγκλωβίζουμε στη φυλακή της ταμπέλας, που τους φορτώσαμε στην πλάτη.

Ασφαλής πλοήγηση στο διαδίκτυο - Ζητάω βοήθεια

Let's imagine...: Ευγένιος Τριβιζάς @ TEDxAthens 2013

High tech χάντρες και καθρεφτάκια

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ, ΑΛΛΑ ΗΜΙΜΑΘΕΙΣ ΟΙ ΧΡΗΣΤΕΣ ΤΟΥΣ

ΑΡΘΡΟ Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ gefthimiou@biol.uoa.gr διδάκτορος Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Surrey και επιστημονικού συνεργάτη στο Τμήμα Βιολογίας του ΕΚΠΑ

Δημιουργείται ένα αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στα άτομα που κατέχουν ουσιαστική επιστημονική γνώση και στα εκατομμύρια καταναλωτών που εντυπωσιάζονται από τα νέα κινητά και φιγουράρουν με το καινούργιο τους τάμπλετ...

Μήπως το κοινό έχει την ψευδαίσθηση ότι γνωρίζει περί επιστήμης και τεχνολογίας, ενώ στην ουσία ξέρει μόνο ό,τι γράφει πάνω το κουτί ή το φυλλάδιο του τεχνολογικού προϊόντος, χωρίς ουσιαστική γνώση των θεμελιακών επιστημονικών αρχών στις οποίες βασίζονται οι τεχνικές προδιαγραφές του;

Σε μiα εποχή όπου ο άνθρωπος εξερευνά το διάστημα για νέους πλανήτες, ξεκλειδώνει τα μυστικά των κυττάρων και κατανοεί τις φυσικές ιδιότητες μικροσκοπικών σωματιδίων, θα περίμενε κανείς ότι κοινωνικά φαινόμενα όπως η φτώχεια, η βία, ο ρατσισμός και η εκμετάλλευση θα είχαν ήδη εξαλειφθεί. Στις περισσότερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας ή σε μυθιστορήματα, όπως αυτά του Ιουλίου Βερν, η επιστήμη και η τεχνολογία διευκολύνουν τη ζωή του ανθρώπου και, αφού αυτός εξασφαλίσει ένα ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο, τότε συνεχίζει τη μελέτη και την εξερεύνηση, για να επεκτείνει ακόμα περισσότερο τους ορίζοντές του.

Γιατί, όμως, στη δική μας πραγματικότητα η επιστημονική και τεχνολογική πρόοδος δεν οδηγεί στην κοινωνική; Τα αίτια σίγουρα είναι πολλά και σύνθετα, γι' αυτό εδώ θα δούμε μόνο δύο απαράδεκτα οξύμωρα της εποχής, που ίσως εξηγούν έως έναν βαθμό το πώς οδηγηθήκαμε στην κατάσταση αυτή.